Motto
Ik leef om te schilderen, mijn schilderijen zijn mijn leven!
Mijn schilderijen geven een stem aan mijn diepste gevoelens tegenover alles en iedereen die ik in mijn leven ontmoet. Mijn ogen zijn de spiegel van mijn ziel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het meeste van mijn werk zijn oorsprong vindt in mijn onderbewustzijn, het theater van mijn ziel.
Ik benader de werkelijkheid met mijn intuïtie, waarop ik volledig vertrouw. Dromen, fantasieën en illusies spelen een belangrijke rol. Via mijn werk communiceer ik de verschillende stadia van mijn leven, hun betekenis en de relaties tussen mijzelf en de wereld. Veel van mijn schilderijen, zelfs de landschappen en stillevens, geven uitdrukking aan mijn emoties en stemmingen.
Schilders die me bijzonder inspireren zijn: Edvard Munch, Emil Nolde, Odilon Redon, Wassily Kandinsky, Claude Monet, van Goch, Lovis Corinth, Willem de Kooning, Matisse, Cezanne.
Liz Strick Zoetermeer, januari 2003
Motto
De reis van het leven eindigt nooit.
De reis van het leven eindigt nooit. Ik heb in mijn leven het geluk gehad dat ik in veel landen heb gewoond en gereisd. Elk land maakt een grote hoeveelheid verschillende gevoelens in mij wakker. Mijn schilderijen worden dan ook hoofdzakelijk beïnvloed door de natuurkrachten, mijn dagelijkse ervaringen en de mensen om me heen.
Over mijn werkstijl kan ik zeggen dat mijn schilderijen de neiging hebben zichzelf gaandeweg te vormen, zodat ik nooit precies weet hoe een schilderij zich zal ontwikkelen. Daarbij vertrouw ik wel op kleur en compositie als stevige basis. Sommige schilderijen ontvouwen zich als levende landschappen voor mijn innerlijke oog. Zij vinden hun oorsprong in de intense en persoonlijke emoties die in me opwellen.
Ik hoop dat ik via mijn schilderijen mensen dezelfde gevoelens kan laten ervaren als ik zelf voel, en net zo intens. Soms lukt dat, soms niet. Maar een schilderij is altijd een opstapje naar een volgend schilderij. De reis van het leven eindigt nooit.
Liz Strick Offenburg, juli 1999